திரைப்பட தவறுகளும் இலங்கை தமிழர்களின் எதிர்ப்பும்

லிட்டில் ஜப்னா: திரைப்படத் தவறுகளும் இலங்கைத் தமிழர்களின் எதிர்ப்பும்
-சிவா சின்னப்பொடி
"லிட்டில் ஜப்னா" (Little Jaffna) திரைப்படம், பாரிஸில் உள்ள "லிட்டில் ஜப்னா" என்று அழைக்கப்படும் La Chapelle பகுதியில், இலங்கைத் தமிழர்கள் சம்மந்தப்பட்ட ஒரு குற்ற கும்பலுக்குள் ஊடுருவும் ஒரு பிரெஞ்சு-தமிழ் இரகசிய காவல்துறை அதிகாரியை மையமாகக் கொண்டது. இந்தக் கும்பல், இலங்கையில் விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத்திற்கு நிதி திரட்டுவதாகக் காட்டப்படுகிறது.லாரன்ஸ் வாலின் இயக்கி, நடித்திருக்கும் இத்திரைப்படம், வெனிஸ் மற்றும் டொராண்டோ உள்ளிட்ட பல சர்வதேச திரைப்பட விழாக்களில் திரையிடப்பட்டு, சில நேர்மறையான விமர்சனங்களையும், விருதுகளையும் பெற்றுள்ளது.இருப்பினும், இத்திரைப்படம் வெளியானதிலிருந்து, குறிப்பாக இலங்கைத் தமிழர்கள் மற்றும் புலம்பெயர் தமிழ் சமூகத்தினரிடையே கடுமையான எதிர்ப்புகளையும், சர்ச்சைகளையும் சந்தித்து வருகிறது. படத்தின் கதைக்கரு, தமிழர்களின் சித்தரிப்பு, விடுதலைப் புலிகள் இயக்கம் மற்றும் ஈழப் போராட்டம் குறித்த பார்வை, மற்றும் வரலாற்றுத் துல்லியம் போன்ற பல அம்சங்கள் இந்த எதிர்ப்புகளுக்குக் காரணமாக அமைந்துள்ளன.
திரைப்படத்தின் கதைக்கரு மற்றும் சித்தரிப்புகள் குறித்த விமர்சனங்கள்
"லிட்டில் ஜப்னா" திரைப்படத்தின் கதைக்கரு மற்றும் அது பல்வேறு சமூகக் கூறுகளைச் சித்தரிக்கும் விதம் ஆகியவை கடுமையான விமர்சனங்களுக்கு உள்ளாகியுள்ளன. குறிப்பாக, தமிழர்களை குற்றவாளிகளாகவும், விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத்தை ஒருபக்கச் சார்பாகவும் சித்தரித்திருப்பது கண்டனங்களைப் பெற்றுள்ளது.
தமிழர்களை குற்றவாளிகளாக சித்தரித்தல்
இத்திரைப்படம் பாரிஸில் உள்ள தமிழ் சமூகத்தை, குறிப்பாக குண்டர் கலாச்சாரத்தின் (gang culture) பின்னணியில் சித்தரிக்கிறது.பிரான்சில் வாழும் தமிழ் இளைஞர்கள் குற்றச் செயல்களில் ஈடுபடுபவர்களாகவும், வன்முறைக் கும்பல்களில் உறுப்பினர்களாகவும் காட்டப்படுவது, புலம்பெயர் தமிழ் சமூகத்தின் ஒரு பகுதியினரிடையே அதிருப்தியை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இயக்குனர் லாரன்ஸ் வாலின், ஒரு பேட்டியில், படத்தில் காட்டப்படும் சில காட்சிகள், குறிப்பாக குண்டர்கள் தெருவோரங்களில் நிற்பது போன்றவை, தனது கற்பனையே என்றும், அது யதார்த்தம் அல்ல என்றும் ஒப்புக்கொண்டுள்ளார். "தமிழ் மக்கள் அந்தப் பகுதியில் [பாரிஸில்] கரம் போர்டு விளையாடுகிறார்கள்... இது [என்] தலையில் இருந்து வந்தது. இது யதார்த்தம் அல்ல. இது... புனைவு" என்று அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
சோஷியல் கெட்சப் (Social Ketchup) என்ற இணையதளத்தின் விமர்சனம், படத்தின் கதை பலவீனமாக இருப்பதாகவும், முக்கிய கதாபாத்திரம் குண்டர் கும்பலுக்குள் எளிதாகவும் வசதியாகவும் ஊடுருவுவதாகவும், வில்லன் பாத்திரம் குறைந்தபட்ச அச்சுறுத்தலை மட்டுமே வழங்குவதாகவும் குறிப்பிடுகிறது. இந்த சித்தரிப்பு, புலம்பெயர் தமிழர்களின் உண்மையான வாழ்க்கை முறை மற்றும் அவர்கள் எதிர்கொள்ளும் சவால்களைப் பிரதிபலிக்கவில்லை என்ற குற்றச்சாட்டு எழுந்துள்ளது. ஒரு சமூகம், பல்வேறுபட்ட பின்னணிகளைக் கொண்ட தனிநபர்களின் தொகுப்பாகும். ஒரு திரைப்படத்தில், ஒரு சமூகத்தின் ஒரு குறிப்பிட்ட, எதிர்மறையான அம்சத்தை மட்டும் முன்னிலைப்படுத்துவது, அந்த சமூகம் குறித்த தவறான பொதுமைப்படுத்தல்களுக்கு வழிவகுக்கும். குறிப்பாக, புலம்பெயர் தமிழர்கள், தங்கள் புதிய நாடுகளில் பல்வேறு சவால்களுக்கு மத்தியில் தங்கள் அடையாளத்தையும், கலாச்சாரத்தையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளப் போராடி வரும் சூழலில், இத்தகைய சித்தரிப்புகள் அவர்களின் சமூக ஏற்புக்கு ஊறு விளைவிக்கும் என்ற கவலை பரவலாக உள்ளது.
விடுதலைப் புலிகள் (LTTE) மற்றும் ஈழப் போராட்டம் குறித்த சித்தரிப்பு
"லிட்டில் ஜப்னா" திரைப்படத்தில், பாரிஸில் உள்ள தமிழ் குண்டர் கும்பல், இலங்கையில் விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத்திற்கு (LTTE) நிதி திரட்டுவதாகக் காட்டப்படுகிறது, விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத்தின் செயல்பாடுகளை குற்றச் செயல்களுடன் தொடர்புபடுத்தி, ஈழப் போராட்டத்தின் நியாயத்தன்மையைக் கேள்விக்குள்ளாக்கும் வகையில் படம் அமைந்துள்ளதாக விமர்சனங்கள் எழுந்துள்ளன.
ஈழப் போராட்டம் என்பது பல தசாப்த கால இன ஒடுக்குமுறை, அரச வன்முறை மற்றும் இனப்படுகொலைக்கு எதிரான ஒரு தற்காப்புப் போராட்டம் என்ற வரலாற்றுப் புரிதலைப் புறக்கணித்து, விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத்தை ஒரு குற்றவியல் அல்லது பயங்கரவாத அமைப்பாக மட்டும் சித்தரிப்பது, போராட்டத்தின் உண்மையான நோக்கத்தையும், தமிழ் மக்களின் வலிகளையும் கொச்சைப்படுத்துவதாக அமைந்துள்ளது. இத்தகைய சித்தரிப்புகள், இலங்கை அரசின் இனவாதப் பிரச்சாரங்களுக்கு வலு சேர்ப்பதாகவும், தமிழ் மக்களின் நீதிக்கான போராட்டத்தைப் பலவீனப்படுத்துவதாகவும் தமிழர்கள் கருதுகின்றனர். ஒரு விடுதலைப் போராட்டத்தின் சிக்கலான தன்மைகளையும், அதன் பின்னணியில் உள்ள நியாயங்களையும் புரிந்து கொள்ளாமல், அதனை எளிமைப்படுத்தி எதிர்மறையாகச் சித்தரிப்பது, வரலாற்றுத் திரிபாகும் என்பது பலரின் வாதமாக உள்ளது.
வரலாற்றுத் தவறுகள் மற்றும் உணர்வுகளைப் புண்படுத்துதல்
"லிட்டில் ஜப்னா" திரைப்படம், வரலாற்று நிகழ்வுகளைச் சித்தரிக்கும் விதத்திலும், சில குறிப்பிட்ட காலக்கட்டங்களை காட்சிப்படுத்தும் முறையிலும் தவறுகளை இழைத்துள்ளதாகக் குற்றச்சாட்டுகள் எழுந்துள்ளன. இது, தமிழ் சமூகத்தின் உணர்வுகளைப் புண்படுத்துவதாகவும் அமைந்துள்ளது.
இத்திரைப்படம், 2009 ஆம் ஆண்டு இலங்கையில் நடைபெற்ற உள்நாட்டுப் போரின் இறுதிக்கட்டத்தை பின்னணியாகக் கொண்டுள்ளதாகக் குறிப்பிடப்படுகிறது.இந்தக் காலகட்டம், இலங்கைத் தமிழர்களின் வரலாற்றில் மிகவும் துயரமானது. பல்லாயிரக்கணக்கான அப்பாவித் தமிழ் மக்கள் கொல்லப்பட்டதும், மனித உரிமை மீறல்கள் உச்சக்கட்டத்தை அடைந்ததும் இந்தக் காலகட்டத்தில்தான். இயக்குனர் லாரன்ஸ் வாலின், இலங்கைக்கான "சுற்றுலா வழிகாட்டி" (tour guide) அல்ல என்றும், பாரிஸில் வாழும் தமிழர்களின் யதார்த்தங்களை சித்தரிக்கவே முயன்றதாகவும் கூறியுள்ளார். இருப்பினும், ஒரு இனப்படுகொலையின் பின்னணியில் ஒரு கதையைச் சொல்லும்போது, அந்த நிகழ்வின் தீவிரத்தையும், அது பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் மீது ஏற்படுத்திய தாக்கத்தையும் குறைத்து மதிப்பிடுவது அல்லது தவறாகச் சித்தரிப்பது, அந்த மக்களின் வலியை அவமதிப்பதாகும். வரலாற்றுத் துயரங்களை கலைப்படைப்புகளில் கையாளும்போது, படைப்பாளிகளுக்கு ஒரு சமூகப் பொறுப்பு உள்ளது. அந்தப் பொறுப்பை உணர்ந்து, உண்மைகளைத் திரிபுபடுத்தாமல், பாதிக்கப்பட்டவர்களின் உணர்வுகளுக்கு மதிப்பளித்து படைப்புகளை உருவாக்குவது அவசியம். இல்லையெனில், அத்தகைய படைப்புகள் சர்ச்சைகளையே உருவாக்கும்.
இயக்குனர் லாரன்ஸ் வாலின், கலை சுதந்திரம் (artistic license) மற்றும் புனைவின் (fiction) பயன்பாடு குறித்து வெளிப்படையாகவே பேசியுள்ளார். ஒரு காட்சியைப் பற்றி குறிப்பிடும்போது, "இது [என்] தலையில் இருந்து வந்தது. இது யதார்த்தம் அல்ல. இது... புனைவு" என்று அவர் கூறியுள்ளார். கலை சுதந்திரம் என்பது படைப்பாக்கத்தின் ஒரு முக்கிய அங்கம் என்றாலும், அது வரலாற்று உண்மைகளைத் திரித்து, ஒரு சமூகத்தின் அனுபவங்களைக் கொச்சைப்படுத்தும் அளவிற்குச் செல்லக்கூடாது. குறிப்பாக, ஒரு இனத்தின் துயரமான வரலாற்றையும், அவர்களின் போராட்டத்தையும் சித்தரிக்கும்போது, கலை சுதந்திரம் என்ற பெயரில் செய்யப்படும் தவறுகள், அந்த சமூகத்தினரிடையே ஆழமான காயங்களை உருவாக்கும். ஒரு படைப்பின் கலைத்தன்மை முக்கியம் என்றாலும், அது சொல்லும் செய்தியின் உண்மைத்தன்மையும், அது கையாளும் விஷயத்தின் உணர்திறனும் அதைவிட முக்கியமானவை.
இலங்கைத் தமிழர்களின் பரவலான எதிர்ப்பு
"லிட்டில் ஜப்னா" திரைப்படம் வெளியானதைத் தொடர்ந்து, இலங்கைத் தமிழர்கள் மற்றும் புலம்பெயர் தமிழ் சமூகத்தினரிடமிருந்து பரவலான எதிர்ப்பு கிளம்பியுள்ளது. இந்த எதிர்ப்பு, சமூக ஊடகங்கள், புலம்பெயர் தமிழ் ஊடகங்கள், மற்றும் நேரடிப் போராட்டங்கள் என பல்வேறு வடிவங்களில் வெளிப்பட்டுள்ளது.
சமூக ஊடக தளங்களான டிக்டாக் (TikTok) போன்றவற்றில், #boycott_little_jaffna_movie என்ற ஹேஷ்டேக் மூலம் படத்திற்கு எதிரான கண்டனங்கள் தீவிரமாகப் பரவி வருகின்றன.பல டிக்டாக் வீடியோக்களில், "அடுத்த சந்ததிக்கு தவறான வழிநடத்தல்" மற்றும் "திரைப்படத்தை புறக்கணிப்போம்" போன்ற கருத்துக்கள் பகிரப்பட்டுள்ளன. படத்தின் தலைப்பு, தமிழர்களை குண்டர்களாக சித்தரிப்பது, மற்றும் ஈழப் போராட்டத்தை தவறாகக் காட்டுவது போன்ற காரணங்களுக்காக படத்தைப் புறக்கணிக்க வேண்டும் என்ற அழைப்புகள் சமூக ஊடகங்களில் தீவிரமாக விடுக்கப்பட்டு வருகின்றன. இந்த சமூக ஊடக எதிர்ப்பு, படத்தின் மீதான அதிருப்தி எந்த அளவிற்கு சமூக மட்டத்தில் பரவியுள்ளது என்பதை தெளிவாகக் காட்டுகிறது.
புலம்பெயர் தமிழ் ஊடகங்களும் "லிட்டில் ஜப்னா" திரைப்படத்திற்கு எதிராக வலுவான கண்டனங்களைப் பதிவு செய்துள்ளன.
படத்தைப் புறக்கணிக்கக் கோரி Change.org என்ற இணையதளத்தில் ஒரு மனு தொடங்கப்பட்டுள்ளது. ஒருங்கமைக்கப்பட்ட எதிர்ப்பின் ஒரு வடிவமாக இது அமைந்துள்ளது. இத்தகைய மனுக்கள், ஒரு குறிப்பிட்ட விடயத்தில் பொதுமக்களின் கருத்தைத் திரட்டி, சம்பந்தப்பட்டவர்களுக்கு அழுத்தம் கொடுக்கும் ஒரு கருவியாக செயல்படுகின்றன.
டொராண்டோ திரைப்பட விழாவில் சர்ச்சை
டொராண்டோ சர்வதேச திரைப்பட விழாவில் (TIFF) "லிட்டில் ஜப்னா" திரையிடப்பட்ட பிறகு, ஒரு டொராண்டோ தமிழ் நகர சபை உறுப்பினர், படத்தின் இயக்குனர் லாரன்ஸ் வாலினிடம் கடுமையான வாக்குவாதத்தில் ஈடுபட்டதாக Comicon.com என்ற இணையதளத்தின் விமர்சனம் தெரிவிக்கிறது. அந்த நகர சபை உறுப்பினரின் கண்டனத்திற்கான குறிப்பிட்ட காரணங்கள் அந்த விமர்சனத்தில் தெளிவாகக் குறிப்பிடப்படவில்லை என்றாலும், புலம்பெயர் சமூகப் பிரதிநிதிகளின் நேரடி எதிர்ப்பை இந்த நிகழ்வு வெளிப்படுத்துகிறது. இது, திரைப்படத்தின் சித்தரிப்புகள் புலம்பெயர் தமிழர்களிடையே எவ்வளவு தீவிரமான உணர்வுகளைத் தூண்டியுள்ளது என்பதைக் காட்டுகிறது.
இந்த எதிர்ப்புகள் அனைத்தும், "லிட்டில் ஜப்னா" திரைப்படம் இலங்கைத் தமிழர்களின் உணர்வுகளை ஆழமாகப் புண்படுத்தியுள்ளது என்பதையும், அவர்களின் வரலாறு மற்றும் போராட்டத்தை தவறாகச் சித்தரித்துள்ளதாக அவர்கள் கருதுவதையும் உறுதிப்படுத்துகின்றன. சமூக ஊடகங்கள் மற்றும் புலம்பெயர் ஊடகங்கள், உலகெங்கிலும் உள்ள தமிழ் சமூகங்கள் தங்கள் கருத்துக்களையும் எதிர்ப்புகளையும் வெளிப்படுத்தியுள்ளன. "லிட்டில் ஜப்னா" குறித்த சர்ச்சை, இந்தத் தளங்கள் எவ்வாறு ஒரு திரைப்படத்தின் மீதான விவாதத்தை வடிவமைக்கின்றன என்பதற்கு ஒரு உதாரணமாகும். ஒரு திரைப்படம் சர்வதேச அங்கீகாரம் பெற்றாலும், அது சித்தரிக்கும் சமூகம் அதிருப்தி அடையும்போது, சமூக ஊடகங்கள் மற்றும் மாற்று ஊடகங்கள் அந்த அதிருப்தியை உலகறியச் செய்கின்றன. இது, படைப்பாளிகள் தங்கள் சமூகப் பொறுப்பை உணரவும், எதிர்காலத்தில் மிகவும் கவனமாக செயல்படவும் ஒரு அழுத்தத்தை உருவாக்கும். படத்தைப் புறக்கணிக்கக் கோரும் அழைப்புகள், சிலரால் "ரத்து கலாச்சாரம்" (cancel culture) என்று பார்க்கப்படலாம். ஆனால், பாதிக்கப்பட்ட சமூகத்தின் பார்வையில், இது தங்கள் வரலாறு, வலி மற்றும் அடையாளம் தவறாகச் சித்தரிக்கப்படுவதற்கு எதிரான ஒரு நியாயமான எதிர்ப்புணர்வாகவே கருதப்படுகிறது. ஒரு சமூகம் தங்களது வாழ்வையும், வரலாற்றையும் பிரதிபலிக்கும் கலைப்படைப்புகளில் தங்களது குரல் கேட்கப்பட வேண்டும் என்றும், தங்களது உணர்வுகள் மதிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் எதிர்பார்ப்பது இயல்பானது. அந்த எதிர்பார்ப்புகள் பூர்த்தி செய்யப்படாதபோது, புறக்கணிப்பு போன்ற எதிர்ப்பு வடிவங்கள் வெளிப்படுகின்றன. இது, அந்தச் சமூகத்தின் கூட்டு மனசாட்சியின் வெளிப்பாடாகவே பார்க்கப்பட வேண்டும். "ஜாட்" படத்திற்கு எழுந்த எதிர்ப்பும் , "The Family Man 2" மற்றும் "Madras Cafe" படங்களுக்கு எதிரான போராட்டங்களும் இந்த உணர்வைப் பிரதிபலிக்கின்றன.
இயக்குனரின் பதில் மற்றும் திரைப்படத்தின் சில நேர்மறையான வரவேற்புகள்
"லிட்டில் ஜப்னா" திரைப்படம் சந்தித்த கடுமையான விமர்சனங்கள் மற்றும் எதிர்ப்புகளுக்கு மத்தியில், படத்தின் இயக்குனர் லாரன்ஸ் வாலின் தனது தரப்பு விளக்கங்களையும், படம் குறித்த தனது நோக்கங்களையும் பல்வேறு நேர்காணல்களில் வெளிப்படுத்தியுள்ளார். அதே சமயம், இத்திரைப்படம் சர்வதேச அளவில் சில நேர்மறையான வரவேற்புகளையும் பெற்றுள்ளது என்பதையும் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்.
இயக்குனர் லாரன்ஸ் வாலின், தமிழ் சமூகத்திடமிருந்து வந்த சில விமர்சனங்களை ஒப்புக்கொண்டுள்ளார். தமிழ்க் கார்டியனுக்கு அளித்த பேட்டியில், பிரான்சில் உள்ள தமிழ் சமூகம், "நீங்கள் இப்படிப்பட்டவர்களைக் காட்ட வேண்டியதில்லை" என்று தன்னிடம் கூறியதை அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார். Scroll.in தளத்திற்கு அளித்த பேட்டியில், "பழைய தலைமுறையினர் சிலர், நான் அவர்களை குண்டர்களாக சித்தரிப்பதாகக் கூறினார்கள்" என்றும், "இது ஒரு பிரதிநிதித்துவம் மட்டுமே. உங்களுக்கு இதில் உடன்பாடு இல்லை என்றால், நான் புரிந்துகொள்கிறேன். ஒருவேளை போரைப் பற்றிப் பேசுவது மிகவும் கனமாக இருக்கலாம்" என்றும் அவர் கூறியுள்ளார்.
மேலும், "நான் இலங்கைக்கு ஒரு சுற்றுலா வழிகாட்டியாக இருக்க விரும்பவில்லை" என்றும், மாறாக பாரிஸில் வளர்ந்த தமிழர்கள் எதிர்கொண்ட சில யதார்த்தங்களை சித்தரிக்கவே விரும்பியதாகவும் வாலின் கூறுகிறார்.கலை சுதந்திரம் மற்றும் புனைவின் பயன்பாடு குறித்து அவர் மீண்டும் வலியுறுத்துகிறார்: "தமிழ் மக்கள் அந்தப் பகுதியில் [பாரிஸில்] கேரம் போர்டு விளையாடுகிறார்கள்... இது [என்] தலையில் இருந்து வந்தது. இது யதார்த்தம் அல்ல. இது... புனைவு" என்றும், "தமிழ் சமூகத்தின் அல்லது பிரெஞ்சு சமூகத்தின் ஏற்பை நான் பொருட்படுத்தவில்லை. நான் எதைச் சொல்ல விரும்புகிறேன் என்பதில் நான் உறுதியாக இருக்க வேண்டும் என்பதே எனக்கு முக்கியம்" என்றும் அவர் திட்டவட்டமாகத் தெரிவித்துள்ளார். படத்தின் நோக்கம், போரைப் பற்றி விவாதிக்க ஒரு பாலமாக இருப்பதும், புலம்பெயர் தமிழர்களுக்கு ஒரு பிரதிநிதித்துவத்தை வழங்குவதும் என்று அவர் கூறுகிறார்.
திரைப்படத்தின் சர்வதேச அங்கீகாரம் மற்றும் சில நேர்மறையான விமர்சனங்கள்
கடுமையான எதிர்ப்புகளுக்கு மத்தியிலும், "லிட்டில் ஜப்னா" திரைப்படம் வெனிஸ் திரைப்பட விழா, டொராண்டோ சர்வதேச திரைப்பட விழா உள்ளிட்ட பல முக்கிய சர்வதேச திரைப்பட விழாக்களில் திரையிடப்பட்டு, சில விருதுகளையும் வென்றுள்ளது.சில சர்வதேச விமர்சனங்கள், படத்தின் துணிச்சலான குரல், புலம்பெயர் தமிழர்களின் அனுபவத்தை வண்ணமயமாகவும் ஆழமாகவும் காட்டிய விதம், மற்றும் இயக்குனரின் திறமையான கதைசொல்லல் ஆகியவற்றைப் பாராட்டியுள்ளன.
இயக்குனர் பிரெஞ்சு-தமிழ் பின்னணி கொண்டவர் என்பதால், அவரது பார்வையை "உள்ளிருந்து ஒரு பார்வை" (insider perspective) என்று சிலர் கருதலாம். ஆனால், அவரது சித்தரிப்புகள் சமூகத்தின் ஒரு பகுதியினரால் நிராகரிக்கப்படும்போது, அது உண்மையிலேயே "உள்ளிருந்து ஒரு பார்வையா" அல்லது ஒரு தனிநபரின் பார்வையா என்ற கேள்வி எழுகிறது. மேலும், சர்வதேச விமர்சகர்கள் பெரும்பாலும் "வெளியிலிருந்து ஒரு பார்வையாகவே" (outsider perspective) படத்தைப் பார்க்கிறார்கள். இந்த இரு பார்வைகளுக்கும் இடையிலான இடைவெளி, சர்ச்சையின் ஒரு முக்கிய பரிமாணமாகும். ஒரு படைப்பாளி ஒரு சமூகத்தைச் சேர்ந்தவராக இருந்தாலும், அவரது படைப்பு அந்தச் சமூகத்தின் அனைத்துப் பிரிவினரின் அனுபவங்களையும் பிரதிபலிக்காமல் போகலாம். சர்வதேச அங்கீகாரம் என்பது ஒரு படைப்பின் கலைத்திறனை அங்கீகரிக்கலாமே தவிர, அது சித்தரிக்கும் சமூகத்தின் உணர்வுகளுக்கு அதுவே சான்றாகிவிடாது. ஒரு திரைப்படம் சர்வதேச அளவில் பாராட்டுகளைப் பெறுவதும், விருதுகளை வெல்வதும் அதன் கலைத்திறனுக்குக் கிடைக்கும் அங்கீகாரம். ஆனால், அது சித்தரிக்கும் சமூகத்திடமிருந்து கடுமையான எதிர்ப்பைச் சந்திக்கும்போது, கலைக்கான அங்கீகாரத்திற்கும் சமூக ஏற்புக்கும் இடையில் ஒரு பெரிய இடைவெளி இருப்பது தெளிவாகிறது. "லிட்டில் ஜப்னா" இந்த இடைவெளியின் ஒரு உதாரணமாக நிற்கிறது. ஒரு படைப்பு சமூகத்தால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட வேண்டுமென்றால், அது அந்தச் சமூகத்தின் உணர்வுகளையும், வரலாற்று உண்மைகளையும் மதிக்க வேண்டும். கலை சுதந்திரம் என்ற பெயரில் ஒரு சமூகத்தின் வலியைப் புறக்கணிக்கும்போது, அது எவ்வளவு பெரிய கலைப்படைப்பாக இருந்தாலும், சமூகத்தால் நிராகரிக்கப்படவே செய்யும்.
சர்ச்சைகளுக்கான ஆழமான காரணங்களும் தமிழ் சமூகத்தின் உணர்வுகளும்
"லிட்டில் ஜப்னா" திரைப்படம், தமிழர்களை, குறிப்பாக புலம்பெயர் இளைஞர்களை குற்றவாளிகளாகச் சித்தரிப்பது, விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத்தையும் ஈழப் போராட்டத்தையும் தவறாக அல்லது ஒருபக்கச் சார்பாகக் காட்டுவது, வரலாற்று உண்மைகளைத் திரிப்பது அல்லது புறக்கணிப்பது, மற்றும் தமிழ் இனப்படுகொலையின் தீவிரத்தைக் குறைத்து மதிப்பிடுவது போன்ற பல காரணங்களுக்காக இலங்கைத் தமிழர்களிடையே கடுமையான எதிர்ப்பைச் சந்தித்துள்ளது. இந்த எதிர்ப்புகளுக்குப் பின்னால் ஆழமான மற்றும் சிக்கலான காரணங்கள் உள்ளன.
முதலாவதாக, வரலாற்று வலி மற்றும் ஆறாத காயங்கள் ஒரு முக்கிய காரணமாகும். இலங்கைத் தமிழர்கள் பல தசாப்தங்களாக இன ஒடுக்குமுறை, வன்முறை, போர் மற்றும் இனப்படுகொலைக்கு ஆளாகியுள்ளனர் இந்த ஆறாத காயங்கள், தங்கள் வரலாறு மற்றும் போராட்டத்தை சித்தரிக்கும் எந்தவொரு கலைப்படைப்பையும் மிகுந்த உணர்திறனுடன் அணுக வைக்கிறது. தவறான சித்தரிப்புகள், அவர்களின் வலியை மேலும் அதிகப்படுத்துவதாகவும், அவர்களின் போராட்டத்தைக் கொச்சைப்படுத்துவதாகவும் அவர்கள் உணர்கிறார்கள். ஈழத் தமிழர்கள் சந்தித்த வரலாற்றுத் துயரங்களையும், விடுதலைப் புலிகள் இயக்கம் உருவான பின்னணியையும் விளக்கும் பல ஆதாரங்கள் உள்ளன.இந்த வரலாற்றுப் பின்னணியில், "லிட்டில் ஜப்னா" போன்ற திரைப்படங்களின் சித்தரிப்புகள் ஏன் இவ்வளவு தீவிரமான எதிர்வினைகளை உருவாக்குகின்றன என்பதைப் புரிந்துகொள்ள முடியும்.
இரண்டாவதாக, அடையாளச் சிக்கலும் பிரதிநிதித்துவமும் மற்றொரு முக்கிய காரணியாகும். புலம்பெயர் தமிழர்கள், தங்கள் அடையாளத்தை தக்கவைத்துக் கொள்ளவும், தாங்கள் வாழும் புதிய சமூகங்களில் தங்களை நிலைநிறுத்திக் கொள்ளவும் போராடி வருகின்றனர்.இத்தகைய சூழலில், தங்களை எதிர்மறையாகச் சித்தரிக்கும் திரைப்படங்கள், அவர்களின் சமூக ஏற்புக்கு ஊறு விளைவிப்பதாகவும், அவர்கள் மீதான தவறான எண்ணங்களை வலுப்படுத்துவதாகவும் அவர்கள் அஞ்சுகிறார்கள்.
மூன்றாவதாக, நீதிக்கான தொடர் போராட்டம் அவர்களின் உணர்வுகளை மேலும் கூர்மையாக்கியுள்ளது. இலங்கைத் தீவில் தமிழர்களுக்கு எதிரான மனித உரிமை மீறல்களுக்கும், இனப்படுகொலைக்கும் இன்றுவரை நீதி கிடைக்கவில்லை. இத்தகைய சூழலில், அவர்களின் போராட்டத்தை கொச்சைப்படுத்தும் அல்லது திசைதிருப்பும் எந்தவொரு முயற்சியையும் அவர்கள் கடுமையாக எதிர்க்கிறார்கள். இறுதியாக, உலக அரங்கில் தங்கள் கதையைச் சொல்லும் உரிமை குறித்த ஏக்கம் தமிழ் சமூகத்திடம் ஆழமாக உள்ளது. தங்கள் கதையை, தங்கள் பார்வையிலிருந்து, உண்மையாகச் சொல்ல வேண்டும் என்று அவர்கள் விரும்புகிறார்கள். வெளிநபர்கள், குறிப்பாக கலை சுதந்திரம் என்ற பெயரில், தங்கள் கதையைத் திரித்துக் கூறுவதை அவர்கள் விரும்புவதில்லை.
பாதிக்கப்பட்ட சமூகங்கள், தங்கள் கதைகள் எவ்வாறு சொல்லப்படுகின்றன என்பதில் அதிக அக்கறை காட்டுகின்றன. காரணம், கதையாடல் என்பது அதிகாரத்தின் ஒரு வடிவம். யார் கதையைச் சொல்கிறார்களோ, அவர்கள் வரலாற்றை வடிவமைக்கிறார்கள். இலங்கைத் தமிழர்கள், தங்கள் மீதான ஒடுக்குமுறைக்கு எதிரான போராட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக, தங்கள் கதையாடலைத் தாங்களே கட்டுப்படுத்த விரும்புகிறார்கள். "லிட்டில் ஜப்னா" போன்ற திரைப்படங்கள், இந்தக் கட்டுப்பாட்டை அவர்களிடம் இருந்து பறிப்பதாக அவர்கள் உணர்கிறார்கள் . ஒரு சமூகத்தின் அனுபவங்கள், குறிப்பாக வலி நிறைந்த அனுபவங்கள், வெளிநபர்களால் சிதைக்கப்படும்போது அல்லது தவறாகப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்படும்போது, அது அந்தச் சமூகத்தின் கூட்டு நினைவகத்தின் மீதான தாக்குதலாகவே பார்க்கப்படுகிறது. இது, அவர்களின் அடையாளத்தையும், போராட்டத்தின் நியாயத்தையும் கேள்விக்குள்ளாக்குகிறது.
பிரான்சிலோ அல்லது வேறு புலம்பெயர் நாடுகளிலோ பிறந்த அல்லது வளர்ந்த இளம் தலைமுறை தமிழர்கள், தங்கள் பெற்றோரின் அல்லது முந்தைய தலைமுறையினரின் அனுபவங்களை முழுமையாக உள்வாங்காமல், தங்கள் சொந்தப் பார்வையில் ஈழப் போராட்டத்தையும், புலம்பெயர் வாழ்வையும் அணுகலாம்.. புலம்பெயர் சூழலில், தாயகத்துடனான தொடர்பு, மொழி, கலாச்சாரம் போன்றவற்றில் ஏற்படும் மாற்றங்கள், இந்தப் பார்வையை மேலும் சிக்கலாக்கும். ஒரு படைப்பு, இந்தத் தலைமுறை இடைவெளியைக் கணக்கில் கொள்ளாமல், ஒரு குறிப்பிட்ட தலைமுறையின் பார்வையை மட்டும் முன்னிறுத்தும்போது, அது மற்ற தலைமுறையினரிடமிருந்து விமர்சனங்களைச் சந்திக்க நேரிடும்.
சில சமயங்களில், சர்வதேச திரைப்பட விழாக்கள், மேற்கத்திய பார்வையாளர்களுக்கு உவப்பானதாகத் தோன்றும் கதைகளையும், சித்தரிப்புகளையும் கொண்டாடக்கூடும். ஒரு சமூகத்தின் உள் முரண்பாடுகளையும், சிக்கல்களையும் ஆழமாகப் புரிந்து கொள்ளாமல், மேலோட்டமான, பரபரப்பூட்டும் அம்சங்களுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கும் திரைப்படங்கள், விருதுகளையும் அங்கீகாரத்தையும் பெறலாம். ஆனால், அது அந்தச் சமூகத்தின் உண்மையான பிரதிபலிப்பாக இருக்காது. "லிட்டில் ஜப்னா" விஷயத்திலும் இது ஒரு காரணியாக இருக்குமா என்ற கேள்வியும் எழுகிறது. ஒரு சமூகத்தின் வலியை அல்லது போராட்டத்தை ஒரு "பொருளாக" (commodity) மாற்றி, சர்வதேச சந்தையில் விற்பனைக்கு வைக்கும்போது, அது அந்தச் சமூகத்தின்
உணர்வுகளைப் புண்படுத்தும். கலை என்பது வணிகத்தைத் தாண்டிய ஒரு சமூகப் பொறுப்பையும் கொண்டிருக்க வேண்டும்.
"லிட்டில் ஜப்னா" சர்ச்சை, கலைப்படைப்புகள் எவ்வாறு சமூக உணர்வுகளுடன் ஆழமாகப் பிணைக்கப்பட்டுள்ளன என்பதையும், ஒரு படைப்பாளியின் கலை சுதந்திரத்திற்கும், ஒரு சமூகத்தின் உணர்வுகளுக்கும், வரலாற்று உண்மைகளுக்கும் இடையில் ஒரு சமநிலையை எட்டுவது எவ்வளவு முக்கியம் என்பதையும் மீண்டும் ஒருமுறை உணர்த்துகிறது. ஒரு சமூகத்தின் வலியைப் பேசும் திரைப்படங்கள், அந்த சமூகத்தின் குரலையும், பார்வையையும் உள்ளடக்கியதாக இருப்பது அவசியம். இல்லையெனில், அவை மேலும் காயங்களையே உருவாக்கும். "லிட்டில் ஜப்னா" போன்ற திரைப்படங்கள், அவை எவ்வளவுதான் சர்வதேச அங்கீகாரம் பெற்றாலும், அவை சித்தரிக்கும் சமூகத்தின் மனதை வெல்லத் தவறினால், அவற்றின் உண்மையான நோக்கம் நிறைவேறாது. படைப்பாளிகள், தங்கள் படைப்புகளின் மூலம் சமூகங்களிடையே பாலங்களைக் கட்ட வேண்டுமே தவிர, பிளவுகளை உருவாக்கக்கூடாது.